جای شما خالی زیارت اربعین، خاک کربلا سرمه چشمانم شد....الحمدلله
بعد از بازگشت به تهران، در حال تماشای یکی از برنامه های خوب مذهبی صداوسیما بودم، استضعاف معنوی و تلاش مجری و روحانی کارشناس، خیلی به چشم می اومد.در حالی که قبلا چنین حسی نداشتم.
یعنی تقصیر از اون بنده های خدا نبود، لمس واقعیت و حقیقت، ذائقه و ظرفیتم را تغییر داده (ان شاالله که زودگذر نباشه).
آیت الله جوادی آملی -حفظه الله- زده وسط هدف، جایی که می فرماید:
از تلویزیون کار مسجد ساخته نیست، همین حرف ها را در تلویزیون می زنیم و کم اثر دارد، اما در مسجد و حسینیه که می گوییم با چند اشک و توبه همراه است. کار مسجد و حسینیه را فقط مسجد و حسینیه می کند، از این شیشه کاری ساخته نیست...
تا معنویت در کسی نباشد، محال است از خود بگذرد و در فکر امت باشد.
-حاج آقا روح الله-
-قدس سره-
یا مقلّب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محوّل الحول و الاحوال حوّل حالنا الى احسن الحال
روز عید یا همان نو روز(نو شدن سال) مسلمان ها روز اول بهار نیست. در اندیشه ما روزها و شب های قدر ماه رمضان وقت این نو شدن و تغییر و تحول هست. تو این روزها و شب ها است که برنامه یک سال آینده نوشته می شود و رقم می خورد و سال جدید به افق شب های قدر کلید می خورد. تو این شبها است که اَحیا می گیریم تا اِحیا بشویم و مُحیا برای سال جدید.(شب زنده داری- زنده شدن- آماده شدن)
البته متوجه هستید که روز عید آن روزی است که از ما گناه سرنزند. ماه رمضان را اگر حواسمان باشد همه اش عید است.
چند دعای خوب:
- خدایا گناهان ما را بیامرز و معرفت ما را افزایش بده.
- خدایا ذائقه ی ما را قوت بده که مزه شیرینی و بوی خوش عبادت و طاعت را حس کنیم و مزه تلخ و چندش آور و بوی بد گناه و ذنب را بفهمیم و گولمان نزنند.
- خدایا مرگ ما را در راه دفاع از حق و حقانیت جضرت علی (ع) قرار بده.- خدایا به من و دوستانم همسر و فرزندانی سالم، صالح، خوش روزی و خوش قدم عطا کن.
کار فکر کردن و میکس کردن خطوط بالا با من بود و به ترتیب از این آقایان خط گرفتم: حاج محمود ابوالقاسمی، دکتر محمد اسدی گرمارودی و حاج آقا مجتبی تهرانی قدس سره.
که اوست مضطر واقعی...
-------------
دوستان اگر کسی از اینجا رد شد راهنمایی کند
می خواهم ببینم این چیز که از ذهن من خطور کرد و اینجا نقش بست چقدر مبنا دارد.
البته کمک هم کنید برای بهتر شدن نگارش این مفهوم. حرف اولم یک خط بود ولی هنگام نوشتن 4 خط شد.
تکمیلی:
1) آیا میشود رئیس و مولای ما، حضرت ولی عصر «عج» محزون باشد و ما خوشحال باشیم؟! ایشان در اثر ابتلای دوستان، گریان باشد و ما خندان و خوشحال باشیم و در عین حال، خود را تابع آن حضرت بدانیم؟! (آیت الله بهجت -رحمه الله علیه-)
2) اللهم اکشف هذه الغمه ان هذه الامه بحضوره. و عجل لنا ظهوره. (دعای عهد)
شیخ رجبعلی خیاط:
نگاهت که به نامحرم میافتد در تو اثر دارد؟ اگر خوشت نیاید که مریضی! اما اگر خوشت آمد، چشمت را ببند و سرت را پایین بینداز بگو «یا خیر حبیب و محبوب...»
«یا خیر حبیب و محبوب صل علی محمد و آل محمد» برای خواندن بیشتر اینجا بروید.
و باز هم«یا خیر حبیب و محبوب صل علی محمد و آل محمد» بیشتر اگر خواستید اینجا هم بروید.
اول دفاع نمی کنم در مقام مقایسه عرض می کنم:
اگر کارهای آن بنده خدای قبلی بدون فکر و کارشناسی بود و این قیبل کارها کارشناسی شده و ایضا حساب شده، خدا خیرش بده قبلی را که یک تنه هم فکر می کرد و هم عمل، و اینها چند نفری ...
آن بنده خدا که به قول خودش کارشناس ارشد همه ی امور بود، برای هر کاری از هزار تا سوراخ رد می شد، اینها با کی هماهنگ کردند، از کی اجازه گرفتند و کجا تصویب شد نفهمیدیم.
...............................
دوم برای توزیع کالا اول باید به قیمت مناسب آن را بخری، بعد از طی پروسه حمل و نقل، انبار کنید، بعد به محل عرضه دوباره جابجا کنید و عرضه کنید. یعنی هزینه کالا+هزینه های جانبی بالا و اضافه کنید هزینه های دلالی و امور مشابه را.
توی یک مجموعه کوچک نمی توانند جلوی فساد مسئول خرید را بگیرند. برنج هندی و گوشت مانده را به جای برنج ایرانی و گوشت گوسفندی تازه می پزند می دهند به خورد ملت. آن وقت می خواهند به 70 میلیون نفر(کمتر یا بیشتر) سبد کالا بدهند بدون هیچ...
.............................
سوم یادش بخیر، خوشه ی ما را خر خورده بود؛ سبدمان هم سوراخ از آب در آمد.
بوی خیانت در مشامم تندتر می شود...
بازهم گزیده شدیم. توسط همان مار خوش خط و خال و از همان سوراخ سری پیش... بازهم داستان مشابه الحاقیه، چقدر امضا. بشکند دست، انگشت و قلمتان.
خدایا ریشه اش(ریشه اشان) را بکن به حق همین عید عزیز...
از ناراحاتی دیگر حرفی برای گفتن ندارم....
لعنتی