ابدیت ما و فرصت کوتاه برای فکر کردن و دانستن

زمان زندگی برای ما بسیار کوتاه است، اما تنها فرصت برای تعیین سرنوشت است. اگر همه‌ی جهان پر از گندم شود و پرنده‌ای هر هزار سال یک دانه‌ی آن را بردارد، چقدر طول می‌کشد تا آن دانه‌ها تمام شود؟
ما فقط یک بار وقت داریم زندگی کنیم، یک بار برای همیشه. هر روزِ زندگی ما با همه‌ی جزئیاتش ابدی خواهد شد. ابدی یعنی همه‌ی آن دانه‌ها تمام می‌شود اما ابدیت ما ادامه دارد....
زندگی جاودانه، باطن همین زندگی  است. باطن یک غذا چرک و خون است، و باطن غذای دیگر بوی خوش. ابدی یعنی میلیاردها بار آن گندم‌ها از نو تمام می‌شود و فردای ما هم‌چنان ادامه دارد.*


*مطلب بالا را من ننوشتم...